Ճավշիր. ՀՀ Բույսեր
Ճավշիր (լատ.՝ Opopanax), ջոշ իր, նեխուրազգիների (հովանոցավորներ) ընտանիքի բազմամյա խոտաբույսերի ցեղ։ Հայտնի է 3 տեսակ։
Կենսաբանակն նկարագիր
Ցողունի բարձր, մինչև 150 սմ է։ Ստորին մասի տերևները կրկնակի փետրաբաժան են, երկարակոթուն, վերինները՝ ավելի փոքր։ Ծաղկաբույլը հովանոց է, ծաղիկը՝ դեղին, պտուղը՝ ձվաձև կամ էլիպսաձև։
Հայաստանում
ՀՀ-ում՝ 1 տեսակ՝ Ճավշիր պարսկական (լատ.՝ Օ. persicus)։
Հազվադեպ հանդիպում է Արագածոտնի և Կոտայքի (Ծաղկաձորի և Ֆանտան գետրի մերձակայքում) մարգերում։ Աճում է քարքարոտ լանջերին, անտառեզրերին։
Նշանակություն
Դեղաբույս է. պարունակում է մշկաբույր խեժ։
Այս թեմայով
«Աղջկա ձեռք էր, որ պահում էր նոր պոկած կովկասյան արքայածաղիկների մի մեծ փունջ․․․»
Ամեն պոկված ծաղիկ այլևս տուն չի դառնում բզեզների համար․․․
«Գիտե՞ք, որ․․․»․ հետաքրքիր մանրամասներ Արևելյան սոսիի մասին
Լավ լուր․ Վանաձորում հայտնաբերվել է հազվագյուտ բուսատեսակի նոր պոպուլյացիա
«Բույսերը ոտքեր չունեն, չեն կարող փախչել․․․ Մի՛ քաղեք, դուք նրանց երկար չեք պահի»
