Փետրախոտ. ՀՀ Բույսեր

Փետրախոտ, սարի սմբուլ (լատ.՝ Stipa), դաշտավլուկազգիների (հացազգիներ) ընտանիքի բազմամյա, հազվադեպ՝ միամյա չորասեր խոտաբույսերի ցեղ։

Կենսաբանական նկարագիր

Ցողունը բարակ է, բարձրությունը՝ մինչև 1 մ։ Տերևները կոշտ են, նեղ գծաձև՝ սովորաբար հետոլորված եզրերով կամ խողովակաձև (ծածկում են հերձանցքերը)։ Ծաղկաբույլը հուրանանման է, ծաղիկները՝ մեկական, նուրբ և ճկուն փետուրների տեսքով։ Ծաղկում է հունիսի երկրորդ կեսից մինչև սեպտեմբեր։

Տեսակներ

Հայտնի է 300, ՀՀ-ում՝ 13 տեսակ՝

• փետրախոտ Լեսինգի (S.lessingiana),
• փետրախոտ Շովիցի (S.szovitsiana),
• փետրախոտ մազանման (S.capillata),
• անդրկովկասյան (S.transcaucasica),
• փետրախոտ գեղեցկագույն (S.pulcherrima) և այլն։

 Տարածում

Տարածված է Արմավիրի, Արագածոտնի, Կոտայքի, Շիրակի, Լոռու, Գեղարքունիքի, Վայոց ձորի և այլ մարզերի ցածրադիր և միջին լեռն, գոտիներում (1500-2200 մ բարձրներում)։ Աճում է անապատներում, կիսաանապատներում, տափաստաններում, նոսրանտառներում, չոր, քարքարոտ վայրերում և այլն։ Փետրախոտի շատ տեսակներ տափաստանների բուսականության հիմնական տարրերից են։

Նշանակություն

Ճիմ առաջացնող և կերային խոտաբույս է։ Գեղազարդիչ է։