Դոկտոր, պրոֆեսորը՝ Ամուլսարում առկա ռադիոակտիվ նյութերի մասին

Կարդացի 1952-1954 թվականներին անցկացրած երկրաբանական ուսումնասիրությունը Ամուլսարի շրջանում համատեղ ռուս-հայկական արշավախմբի կողմից: Pdf պատճեն (126 էջ) ինձ տրամադրեց Լևոն Գալստյանը (շնորհակալ եմ, Լևոն): Սա լայնածավալ ուսումնասիրություն է, որը տևել է մի քանի տարի, և ներառել է բազմաթիվ տեղերում հորատումներ և ռադիոակտիվության չափումներ ժամանակակից գործիքների օգտագործմամբ: Ուրանի (U), թորիումի (Th) և ռադոնի (Rn) առկայությունը միանշանակ հաստատված է: Քանի որ կապարը (Pb) ձևավորվում է ուրանի և թորիումի ռադիոակտիվ քայքայման արդյունքում, կարծում եմ, որ այդ հանքաքարերում կապարը նույնպես պետք է առկա լինի: Այժմ հարցն այն է, թե ինչպե՞ս կարող էր որևիցե մեկը մտածել Ամուլսարի տարածքում ոսկու հանք շահագործել, երբ վաղուց հաստատված է ռադիոակտիվ տարրերի առկայությունը: Հզոր պայթյունները և բաց հանքարդյունաբերությունը տարածելու են ռադիոակտիվությունը մեր հայրենիքի կարևորագույն տարածքներից մեկում այն դարձնելով անմարդաբնակ հարյուրավոր տարիներ ի վեր: Հաշվի առնելով հանգամանքները, մեզ անհրաժեշտ չէ որևէ նոր գնահատական ​​Լիդիանից (նոր ՇՄԱԳ)։

Այս տարածքը ցանկացած ընկերության համար պետք է փակ լինի հանքարդյունաբերության համար, քանի որ այն պարունակում է ռադիոակտիվ ապառներ: Բնապահպանության նախարարության և ՀՀ Կառավարության յուրաքանչյուր պաշտոնյա, նախկին և ներկա, որը Ամուլսարի հանքը շահագործելու թույլտվություններ է տվել, պետք է պատասխանատվության ենթարկվի:

 

Քիմիական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Գագիկ Մելիքյանի ֆեյսբուքյան էջից:

 

Գրառումը ներկայացնում ենք առանց խմբագրման: